وقتی نام مادر به میان می‌آید، کلمات هم کم می‌آورند آن‌هم زمانی که بخواهیم از مادرانِ این سرزمین بنویسیم، مادرانی دلسوخته اما باصلابت که شنیدن روایت عاشقی و آزادگی‌شان، چشم‌ها را روشن و دل هر انسان آزاده‌ای را تکان می‌دهد. مادران شهید، همان سروهای صبور و استواری هستند که عاشقانه و بی توقع و با دست های مهربان خود، فرزندنشان را برای دفاع راهی جبهه می کردند و جگرگوشه خود را در معرض خصم دشمن قرار می دادند و چه شهامتی از این بیشتر... سوم خرداد؛ سالروز فتح خرمشهر، شهر نخلهای بی سر، قدم به قدم خاکش سوگوار شـهدایی است که با عشق بازی و فداکاری خرمشهر را خونین شهر کردند. این اسوه های عشق در مکتب مادرانی درس آموخته اند که خود در نبود آنها کوه صبر و بردباریند. مادرانی که هنوز هم با شنیدن نام خرمشهر بغض راه گلویشان را می فشارد.