حسن ابراهیم حبیبی (۱۵ اسفند ۱۳۱۵ – ۱۲ بهمن ۱۳۹۱) سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی، از اعضای برجسته حزب جمهوری اسلامی و نهضت آزادی و حقوقدان مشهور و دولتمرد ایرانی بود که به عنوان نخستین معاون اول رییس جمهوری اسلامی از ۳۰ مرداد ۱۳۶۸ تا ۴ شهریور ۱۳۸۰ و همچنین از فروردین تا شهریور ۱۳۷۶ به عنوان نخستین دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام خدمت کرد. وی سوابقی همچون وزارت ارشاد دولت موقت مهندس بازرگان، وزارت علوم و آموزش عالی و پس از آن وزارت دادگستری دولت مهندس میرحسین موسوی داشته است.

حبیبی دارای مدرک دکترای جامعه‌شناسی و حقوق از دانشگاه سوربون بود. وی همچنین رئیس بنیاد ایران‌شناسی و از جمله حقوق‌دانانی بود که پس از انقلاب ایران، در تدوین پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی مشارکت کرد. او تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. وی عضو دیوان داوری بین‌المللی، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز بود.